Τετάρτη 6 ιουλίου 2011.
Η μέρα που η οι metal Gods, Judas Priest θα έπαιζαν μπροστά στο κοινό της Θεσσαλονίκης, και μάλιστα παρέα με τους επίσης θρυλικούς Whitesnake, είχε φτάσει.
Αφού λοιπόν ήπιαμε το μεσημεριανό μας καφεδάκι, κατευθυνθήκαμε προς το Kαυταντζόγλειο στάδιο, όπου ένα "πανηγύρι" είχε στηθεί από έξω με πολλές καντίνες, και πλανόδιους πωλητές κυρίως με μπλουζάκια από τα συγκροτήματα.
Αρκετός κόσμος είχα μαζευτεί έξω από το στάδιο, χωρίς να γίνεται πανικός,και όπως ήταν φυσικό άνθρωποι κάθε ηλικίας, από τους πιτσιρικάδες που τώρα μπήκανε στο κόσμο της metal μουσικής, μέχρι και μεγαλύτερους που μεγάλωσαν με ακούσματα των Priest και Whitesnake.
Οι πόρτες άνοιξαν και η πρόσβαση στις θύρες που οδηγούσαν μέσα στο στάδιο ήταν ομαλη.
Βέβαια πρέπει να τονίσω ότι ο κόσμος για μία τέτοιου μεγέθους συναυλία δεν ήταν αυτός που θα περίμενα, μιας και τα συνολικά εισητήρια που δόθηκαν, μαζί με τις προσκλήσεις, ήταν περίπου 7500. Και εδώ αναρωτιέμαι, το metal κοινό της Μακεδονίας, είναι τόσο λίγο?
Βέβαι θα μου πείτε οικονομική κρίση, πολλές συναυλίες, ήταν και καθημερινή. Σίγουρα όλα παίξανε το ρόλο τους. Πάντως τα 40 ευρώ για μία τέτοια συναυλία δε νομίζω ότι ήταν υπερβολικά...
Ενώ έιμασταν ήδη στην είσοδο, γύρω στις 6 η ώρα, και με τη θερμοκρασία στα ύψη ακούστηκαν οι πρώτες νότες της συναυλίας.
Και εδώ θα δώσω το λόγο στο Νίκο Καραμανίδη ο οποίος ήτανε ήδη μέσα στο στάδιο, αλλά και μουσικά είναι ποιό κοντά στο συγκρότημα των Roxy Bitch, για να μας περιγράψει την εμφάνιση του Σαλονικώτικου Hard Rock συγκροτήματος...
Η μέρα που η οι metal Gods, Judas Priest θα έπαιζαν μπροστά στο κοινό της Θεσσαλονίκης, και μάλιστα παρέα με τους επίσης θρυλικούς Whitesnake, είχε φτάσει.
Αφού λοιπόν ήπιαμε το μεσημεριανό μας καφεδάκι, κατευθυνθήκαμε προς το Kαυταντζόγλειο στάδιο, όπου ένα "πανηγύρι" είχε στηθεί από έξω με πολλές καντίνες, και πλανόδιους πωλητές κυρίως με μπλουζάκια από τα συγκροτήματα.
Αρκετός κόσμος είχα μαζευτεί έξω από το στάδιο, χωρίς να γίνεται πανικός,και όπως ήταν φυσικό άνθρωποι κάθε ηλικίας, από τους πιτσιρικάδες που τώρα μπήκανε στο κόσμο της metal μουσικής, μέχρι και μεγαλύτερους που μεγάλωσαν με ακούσματα των Priest και Whitesnake.
Οι πόρτες άνοιξαν και η πρόσβαση στις θύρες που οδηγούσαν μέσα στο στάδιο ήταν ομαλη.
Βέβαια πρέπει να τονίσω ότι ο κόσμος για μία τέτοιου μεγέθους συναυλία δεν ήταν αυτός που θα περίμενα, μιας και τα συνολικά εισητήρια που δόθηκαν, μαζί με τις προσκλήσεις, ήταν περίπου 7500. Και εδώ αναρωτιέμαι, το metal κοινό της Μακεδονίας, είναι τόσο λίγο?
Βέβαι θα μου πείτε οικονομική κρίση, πολλές συναυλίες, ήταν και καθημερινή. Σίγουρα όλα παίξανε το ρόλο τους. Πάντως τα 40 ευρώ για μία τέτοια συναυλία δε νομίζω ότι ήταν υπερβολικά...
Ενώ έιμασταν ήδη στην είσοδο, γύρω στις 6 η ώρα, και με τη θερμοκρασία στα ύψη ακούστηκαν οι πρώτες νότες της συναυλίας.
Και εδώ θα δώσω το λόγο στο Νίκο Καραμανίδη ο οποίος ήτανε ήδη μέσα στο στάδιο, αλλά και μουσικά είναι ποιό κοντά στο συγκρότημα των Roxy Bitch, για να μας περιγράψει την εμφάνιση του Σαλονικώτικου Hard Rock συγκροτήματος...
Λίγη ώρα λοιπόν, αφού οι πόρτες έχουν ανοίξε,ι ανέβηκαν στη σκηνή οι Roxy Bitch.
Οι Roxy Bitch είναι μία τοπική μπάντα που παίζει εδώ και αρκετά χρόνια δυναμικό Hard Rock. Τα παιδιά ανέβηκαν και έπαιξαν με κέφι και ενέργεια αν και ο ήχος δεν τους βοήθησε ειδικά στα πρώτα δύο τραγούδια που δεν ακουγόταν σχεδόν τίποτα ξεκάθαρα. Η απόδοση των παιδιών ήταν αρκετά καλή με περιθώρια βελτίωσης στο μέλλον και με τραγούδια καλά δομημένα που σε ελκύουν να τα ακούσεις και δεν κουράζουν.
Πέρα από τα δικά τους κομμάτια οι Roxy Bitch απέδωσαν και μία ιδιαίτερη διασκευή του "Touch Me" της Samantha Fox. Οι παρευρισκόμενοι που με το πέρας της ώρας αυξάνονταν διασκέδασαν με τους Θεσσαλονικείς αν και περίμεναν τα κυρίως πιάτα της βραδιάς.
Setlist:
-ROCK YOU TO THE BONE
-OFFSHORE LOVE
-GET YOU MOTHERFUCKERS
-TOUCH ME (COVER BY SAMANTHA FOX)
-BACK ON TRACK
Οι Roxy Bitch είναι μία τοπική μπάντα που παίζει εδώ και αρκετά χρόνια δυναμικό Hard Rock. Τα παιδιά ανέβηκαν και έπαιξαν με κέφι και ενέργεια αν και ο ήχος δεν τους βοήθησε ειδικά στα πρώτα δύο τραγούδια που δεν ακουγόταν σχεδόν τίποτα ξεκάθαρα. Η απόδοση των παιδιών ήταν αρκετά καλή με περιθώρια βελτίωσης στο μέλλον και με τραγούδια καλά δομημένα που σε ελκύουν να τα ακούσεις και δεν κουράζουν.
Πέρα από τα δικά τους κομμάτια οι Roxy Bitch απέδωσαν και μία ιδιαίτερη διασκευή του "Touch Me" της Samantha Fox. Οι παρευρισκόμενοι που με το πέρας της ώρας αυξάνονταν διασκέδασαν με τους Θεσσαλονικείς αν και περίμεναν τα κυρίως πιάτα της βραδιάς.
Setlist:
-ROCK YOU TO THE BONE
-OFFSHORE LOVE
-GET YOU MOTHERFUCKERS
-TOUCH ME (COVER BY SAMANTHA FOX)
-BACK ON TRACK
Eπόμενη στάση στο ηλιόλουστο απόγευμα ήταν οι Firewind.
Το ρολόι έδειχνε 7. Το πανό με το λογότυπο απλώθηκε στο πίσω μέρος της σκηνής,
και με μία εισαγωγή να ακούγεται από τα ηχεία ένα ένα τα μέλη της μπάντας ανέβηκαν στη σκηνή.
Στη θέση του μπασίστα ο Μάριος Ηλιόπουλος των Nightrage που αντικαθιστά προσωρινά τον Πέτρο που απ" ότι άκουσα αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα με το χέρι του. Το συγκρότημα βγήκε την χειρότερη ώρα που ο ήλιος βρισκόταν ακριβώς απέναντι από τη σκηνή.
Η αλήθεια είναι ότι τους έχω δει live και σε καλύτερες στιγμές αλλά λίγο ο ήλιος,λίγο το βιαστικό στήσιμο και ο μέτριος ήχος ειδικά στα πρώτα τραγούδια τους μπορεί να συντέλεσαν σε αυτό.
Βέβαια μετά από τα πρώτα 2 τραγούδια, ο ήχος ευτυχώς έστρωσε.
Για 40 περίπου λεπτά κατάφεραν να κρατήσουν ζεστό το κοινό, με τους φανατικούς οπαδούς τους να έχουν δημιουργήσει ένα πυρήνα μπροστά από τη σκηνή.
Ο Bob Katsionis, πολλύ κεφάτος δε παρέλειπε να χεραιτάει το κόσμο, και να έχει μια τρομερή ενέργεια στη σκηνή, πέζοντας κλασικά μία με τη κιθάρα και μία με τα πλήκτρα, ο Μάριος Ηλιόπουλος σχεδόν λεπτό δε σταμάτησε το headbanging, ο Apollo έκανε τα πάντα για να ξεσηκώσει το κοινό, ο Gus μας χάριζε τα γνωστά του solos, και ο ehre πίσω από τα ντράμς σε μία καλή εμφάνιση.
Το κοινό, ειδικά οι φανς του συγκροτήματος, ξεσηκώθηκαν με κομμάτια όπως ηταν τα Head Up High και World On Fire, αλλά εκεί όπου έγινε ο χαμός ήταν με το Tyranny.
Το ρολόι έδειχνε 7. Το πανό με το λογότυπο απλώθηκε στο πίσω μέρος της σκηνής,
και με μία εισαγωγή να ακούγεται από τα ηχεία ένα ένα τα μέλη της μπάντας ανέβηκαν στη σκηνή.
Στη θέση του μπασίστα ο Μάριος Ηλιόπουλος των Nightrage που αντικαθιστά προσωρινά τον Πέτρο που απ" ότι άκουσα αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα με το χέρι του. Το συγκρότημα βγήκε την χειρότερη ώρα που ο ήλιος βρισκόταν ακριβώς απέναντι από τη σκηνή.
Η αλήθεια είναι ότι τους έχω δει live και σε καλύτερες στιγμές αλλά λίγο ο ήλιος,λίγο το βιαστικό στήσιμο και ο μέτριος ήχος ειδικά στα πρώτα τραγούδια τους μπορεί να συντέλεσαν σε αυτό.
Βέβαια μετά από τα πρώτα 2 τραγούδια, ο ήχος ευτυχώς έστρωσε.
Για 40 περίπου λεπτά κατάφεραν να κρατήσουν ζεστό το κοινό, με τους φανατικούς οπαδούς τους να έχουν δημιουργήσει ένα πυρήνα μπροστά από τη σκηνή.
Ο Bob Katsionis, πολλύ κεφάτος δε παρέλειπε να χεραιτάει το κόσμο, και να έχει μια τρομερή ενέργεια στη σκηνή, πέζοντας κλασικά μία με τη κιθάρα και μία με τα πλήκτρα, ο Μάριος Ηλιόπουλος σχεδόν λεπτό δε σταμάτησε το headbanging, ο Apollo έκανε τα πάντα για να ξεσηκώσει το κοινό, ο Gus μας χάριζε τα γνωστά του solos, και ο ehre πίσω από τα ντράμς σε μία καλή εμφάνιση.
Το κοινό, ειδικά οι φανς του συγκροτήματος, ξεσηκώθηκαν με κομμάτια όπως ηταν τα Head Up High και World On Fire, αλλά εκεί όπου έγινε ο χαμός ήταν με το Tyranny.
Γενικά ήταν μία πολύ αξιοπρεπής εμφάνιση με ένα set list που στηρίχτηκε κυρίως σε πιο νέα τραγούδια παραμελώντας, ίσως λόγω του περιορισμένου χρόνου, αν και κακώς για μένα, τα τραγούδια από τους πρώτους τρεις δίσκους.
Ο Gus G και ο Bob Katsionis απέδειξαν μία φορά ακόμα ότι είναι πολύ διαβασμένοι μουσικοί με καλή χημεία μεταξύ τους και μπορούν αποδίδουν τα τραγούδια με μεγάλη ευκολία .
Setlist:
Ark Of Lies / Head Up High / World On Fire / Τhe Fire And The Fury / Till The End Of Time / Mercenary Man / I Am The Anger / Tyranny / Falling To Pieces
΄Ώρα λοπόν να πάρουμε και το ποτάκι μας και συγχρόνως δυνάμεις για το υπόλοιπο της βραδυάς.
Βέβαια έπρεπε να περιμένουμε αρκετή ώρα στην ουρά, αλλά με τόση ζέστη και κούραση νομίζω άξιζε το κόπο...
Ο Gus G και ο Bob Katsionis απέδειξαν μία φορά ακόμα ότι είναι πολύ διαβασμένοι μουσικοί με καλή χημεία μεταξύ τους και μπορούν αποδίδουν τα τραγούδια με μεγάλη ευκολία .
Setlist:
Ark Of Lies / Head Up High / World On Fire / Τhe Fire And The Fury / Till The End Of Time / Mercenary Man / I Am The Anger / Tyranny / Falling To Pieces
΄Ώρα λοπόν να πάρουμε και το ποτάκι μας και συγχρόνως δυνάμεις για το υπόλοιπο της βραδυάς.
Βέβαια έπρεπε να περιμένουμε αρκετή ώρα στην ουρά, αλλά με τόση ζέστη και κούραση νομίζω άξιζε το κόπο...
20:00 η ώρα και το πανό με το λογότυπο των WHITESNAKE απλώθηκε στο πίσω μέρος της σκηνής, και ο κόσμος άρχισε να γεμίζει όλο και πιό πολλύ την αρένα , με τους αρκετούς φίλους του συγκροτήματος να μεζεύονται μπροστά.
20:05, και από τα ηχεία ακούγεται το My Generation (The Who song) και το live ξεκινάει με το "Best Years", για να ακολουθήσουν κλασικά κομμάτια όπως τα "Love Ain"t No Stranger" "Is This Love", αλλά και αρκετά καινούρια, με το Steal Your Heart Away να κλέβει τις εντυπώσεις και να ξεσηκώνει το κοινό. Αρκετά όμως και τα solos, με πιό κουραστικό το drum solo που κράτησε παραπάνω από ότι θα έπρεπε...
Και αφού ακολούθησαν τα "Slide It In","Fool For Your Lovin" "Here I Go Again ", "Still Of The Night", έκλεισε με το "Soldier Of fortune" (acapela).
20:05, και από τα ηχεία ακούγεται το My Generation (The Who song) και το live ξεκινάει με το "Best Years", για να ακολουθήσουν κλασικά κομμάτια όπως τα "Love Ain"t No Stranger" "Is This Love", αλλά και αρκετά καινούρια, με το Steal Your Heart Away να κλέβει τις εντυπώσεις και να ξεσηκώνει το κοινό. Αρκετά όμως και τα solos, με πιό κουραστικό το drum solo που κράτησε παραπάνω από ότι θα έπρεπε...
Και αφού ακολούθησαν τα "Slide It In","Fool For Your Lovin" "Here I Go Again ", "Still Of The Night", έκλεισε με το "Soldier Of fortune" (acapela).
Ήχος καλός έως πολύ καλός σε σημεία, καλά και τα τραγούδια και από τον καινούργιο. Ωραία παιγμένα αλλά όταν αρχίζουν αυτά τα σόλο σε κιθάρες και τύμπανα χάνεται η μπάλα και η αμεσότητα με το κοινό. Αυτό γίνεται γιατί πολύ απλά ο Coverdale παρότι σε καλή μέρα σχετικά, δεν μπορεί να αποδώσει τα μέγιστα και να κρατήσει τον μύθο του σε υψηλά επίπεδα δυστυχώς. Όπως λέγαμε με φίλους και κάναμε πλάκα λέγοντας ότι οι Whitesnake πρέπει να αλλάξουν τραγουδιστή, καθώς η μπάντα παίζει πολύ καλά αλλά ο Cov δεν την παλεύει την κατάσταση, υπάρχουν στιγμές που γίνεται καρικατούρα του εαυτού του. Κρίμα και είναι από τις μπάντες που έχουμε αγαπήσει όλα αυτά τα χρονια. Από την άλλη πιστεύω πως ήταν γενικά από τις καλές τους εμφανίσεις επί Ελληνικού εδάφους σε σχέση με το παρελθόν. Ανέλπιστα καλός για τα δεδομένα αλλά δεν φτάνει αυτό για το μέγεθος και την ιστορία που κουβαλήσει στην πλάτη του. Εν ολίγοις Cov φρόντισε να συνέλθεις γρήγορα η κάνε κάτι άλλο. Δεν θέλουμε να σε βλέπουμε σε αυτήν την κατάσταση. Καλυτέρα να σε θυμόμαστε όπως ήσουν...
WHITESNAKE Setlist:
My Generation
(The Who song)
Best Years
Give Me All Your Love
Love Ain"t No Stranger
Is This Love
Steal Your Heart Away
Forevermore
Guitar Duel
Love Will Set You Free
Drum Solo
Slide It In
Fool For Your Lovin"
Here I Go Again
Still Of The Night
Soldier of Fortune
(Deep Purple cover)
We Wish You Well
WHITESNAKE Setlist:
My Generation
(The Who song)
Best Years
Give Me All Your Love
Love Ain"t No Stranger
Is This Love
Steal Your Heart Away
Forevermore
Guitar Duel
Love Will Set You Free
Drum Solo
Slide It In
Fool For Your Lovin"
Here I Go Again
Still Of The Night
Soldier of Fortune
(Deep Purple cover)
We Wish You Well
21:50, η μεγάλη στιγμή πλησιάζει...
Judas Priest
Δεν μπορώ να εκφράσω πραγματικά αυτό που είδα χθες. Η μεταλλική μηχανή για ακόμα μια φορά, έδειξε την αξία της στο σανίδι.
Σε τι να πρωτοαναφερθούμε; Στον κρυστάλλινο ήχο από την αρχή έως και το τέλος της συναυλίας;
Το παίξιμο αλλά και το δέσιμο μεταξύ των μελών; Για τα τραγούδια που επιλέχτηκαν και όσα και αν παίξουν δεν θα είμαστε ευχαριστημένοι γιατί θα ζητάμε συνεχώς; Για την απόδοση όλων....και όταν λέω όλων, βάζω και αυτής του Faulkner. Δεν ξέρω, αλλά πιστεύω ότι είναι η καλύτερη μεταγραφή που θα μπορούσαν να κάνουν. Εντάξει είχε λίγο τα ποζεριλικια του, εάν ήσασταν και εσείς στην θέση του τα ίδια θα κάνατε ίσως και με περισσότερη υπερβολή, όμως το παλικάρι έδειξε την αξία του παρότι είναι άσημος πράγμα που δείχνει ότι δεν έχει καμία σημασία. Εξαιρετικός κιθαρίστας. Άψογος στο παίξιμο και σε συνδυασμό με τον Tipton είχαν εκπληκτικό δέσιμο φτιαγμένο από ατσάλι και τσιμέντο, σαν να είναι πολλά χρόνια στην μπάντα.
Judas Priest
Δεν μπορώ να εκφράσω πραγματικά αυτό που είδα χθες. Η μεταλλική μηχανή για ακόμα μια φορά, έδειξε την αξία της στο σανίδι.
Σε τι να πρωτοαναφερθούμε; Στον κρυστάλλινο ήχο από την αρχή έως και το τέλος της συναυλίας;
Το παίξιμο αλλά και το δέσιμο μεταξύ των μελών; Για τα τραγούδια που επιλέχτηκαν και όσα και αν παίξουν δεν θα είμαστε ευχαριστημένοι γιατί θα ζητάμε συνεχώς; Για την απόδοση όλων....και όταν λέω όλων, βάζω και αυτής του Faulkner. Δεν ξέρω, αλλά πιστεύω ότι είναι η καλύτερη μεταγραφή που θα μπορούσαν να κάνουν. Εντάξει είχε λίγο τα ποζεριλικια του, εάν ήσασταν και εσείς στην θέση του τα ίδια θα κάνατε ίσως και με περισσότερη υπερβολή, όμως το παλικάρι έδειξε την αξία του παρότι είναι άσημος πράγμα που δείχνει ότι δεν έχει καμία σημασία. Εξαιρετικός κιθαρίστας. Άψογος στο παίξιμο και σε συνδυασμό με τον Tipton είχαν εκπληκτικό δέσιμο φτιαγμένο από ατσάλι και τσιμέντο, σαν να είναι πολλά χρόνια στην μπάντα.
Ο Tipton κλασσική αξία και τρομερή riffoμηχανη. Δεν παίζεται ο άνθρωπος. Τι να γράψω τώρα. Δεν μπορώ. Έκανε ότι ήθελε χωρίς φλυαρίες. Μεστός, καίριος στα χτυπήματα του και ακάθεκτος σε όλη την διάρκεια. Η συνεισφορά του γιγάντια. Αναντικατάστατος όπως και ο ΚΚ. Συγγνώμη Downing, αλλά ήταν πολύ μεγάλο λάθος που αποφάσισες να φύγεις και να αφήσεις την μεγαλύτερη Metal μπάντα του πλανήτη.
Όπως έστρωσες έτσι θα κοιμηθείς.
Για μένα ο Faulkner μπήκε στα παπούτσια σου με τον καλύτερο τρόπο. Άξιος και όσοι λένε άσχημα λόγια είναι ζηλιάρηδες και δεν μπορούν να αποδεχτούν την πραγματικότητα και το γεγονός πως ο KK Downing άφησε το συγκρότημα. Ταιριάζει απόλυτα και δεν καταλαβαμε καμία διάφορα. Πείτε με ιερόσυλο (θα το δεχτώ) όμως αυτή είναι η αλήθεια. Θα ήθελα πολύ να ήταν εκεί ο ΚΚ αλλά δεν ήταν. Θεωρώ ότι αν έφευγε ο Tipton το πλήγμα θα ήταν πολύ μεγαλύτερο.
Όσο για τον Travis είναι γίγαντας, τεράστιος και αλάνθαστος, από τους πιο δυναμικούς και τεχνικούς drummers όλων των εποχών. Εκπληκτικός, μετρημένος και συνεπής επισκίαζε πολλες φορες το παιξιμο των συναδέλφων του. O Ian Hill όπως πάντα στην γωνίτσα του και έκανε αυτό που γνωρίζει να κάνει πάντα με τον καλύτερο τρόπο. Λιτός και απέρριτος. Στην κοσμάρα του γιατί έτσι μας αρέσει. Πώς να το κάνουμε;
Και τώρα ήρθε η ώρα για αυτόν τον τρελό και παθιασμένο καράφλα που ενώ είχαμε ακούσει ότι βρίσκεται σε μεγάλη φόρμα και από άλλες συναυλίες αυτής της περιοδείας που προηγήθηκαν, ήρθε να μας δείξει πως είναι ακόμα καλύτερος, και να σβήσει από το χάρτη όλες τις προηγούμενες μεγάλες εμφανίσεις που έκανε και μας απέδειξε για ακόμα μια φορά ποσό τρισμέγιστος τραγουδιστής είναι ο Rob Halford. Βρίσκεται σε άλλο γαλαξία. Ταξιδεύει σε άλλους αστέρες και πλανήτες. Η φωνή του ήταν στα καλύτερα επίπεδα των τελευταίων χρόνων και ο τρόπος με τον όποιο ερμηνευσε τα τραγούδια δεν υπάρχει. Όταν άλλοι μεγάλοι τραγουδιστές έχουν χάσει εύρος της φωνής τους, ο Halford είναι εδώ για να γεμίσει αλλά συγχρόνως να γκρεμίσει τα πάντα στο πέρασμα του σαν από ρυζόχαρτο.
Εκφραστικός, υπέροχος frontman με μεγάλη αμεσότητα και επικοινωνία με το κοινό, ερμηνευτής με τεραστία εμπειρία και Φ-Ω-Ν-Α-Ρ-Α. Δεν μπορεί να τον πιάσει κανένας. Δεν μπορείς να εξηγήσεις με απλά λόγια τι ήταν αυτό που παρακολουθήσαμε. Όποιος δεν ήρθε, έχασε την ευκαιρία να απολαύσει πιθανώς την καλύτερη εμφάνιση τους στην Ελλάδα. Μέσα στις 5 καλύτερες συναυλίες που έχω παρακολουθήσει στη ζωή μου τολμώ να πω. Πολύ καλύτεροι από την τελευταία τους επίσκεψη το 2008 που και εκεί ήταν ΕΚΠΛΗΤΙΚΟΙ. Σε αυτή τη φάση όμως ήταν επίπεδα πάνω. Δεν ξέρω τι συντέλεσε στο να γίνει αυτό αλλά ούτε και με νοιάζει. 2 ώρες και 15 λεπτά ακριβώς, Heavy Metal ολοκαυτώματος. Και αυτό που έγινε στο Victim Of Changes δεν έχει ξαναγίνει. Όσοι ήταν εκεί, καταλαβαίνουν τι εννοούμε.
JUDAS PRIEST Setlist:
War Pigs
(Black Sabbath song)
Rapid Fire
Metal Gods
Heading Out to the Highway
Judas Rising
Starbreaker
Victim of Changes
Never Satisfied
Diamonds & Rust
(Joan Baez cover)
Dawn Of Creation
Prophecy
Night Crawler
Turbo Lover
Beyond the Realms of Death
The Sentinel
Blood Red Skies
The Green Manalishi (With the Two-Pronged Crown)
(Fleetwood Mac cover)
Breaking the Law
(Halford did not sing a single … more)
Painkiller
Encore:
The Hellion
Electric Eye
Hell Bent for Leather
Encore 2:
You"ve Got Another Thing Comin"
(Solo Guitar by Richie Faulkner)
Encore 3:
Living After Midnight
Για το Rockoverdose.gr,
Νίκος Παπαδόπουλος
Ζήσης Πετκανάς
Photos by
Στέλιος Αλευρόπουλος
(gothic_gothic@hotmail.com)
Δείτε περισσότερες φωτογραφίες εδώ:
www.rockoverdose.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου