Το Yakuza 4 έφτασε στην Ευρώπη με ένα χρόνο καθυστέρηση σε σχέση με την Ιαπωνία, όπως ακριβώς συνέβη και με το τρίτο παιχνίδι της σειράς. Βασικός πρωταγωνιστής αυτού του ιδιαίτερου franchise είναι ο Kazuma Kiryu, ένα πρώην υψηλόβαθμο μέλος της ιαπωνικής μαφίας (Υakuza), ο οποίος αναγκάζεται να συναντήσει ξανά παλιούς εχθρούς και φίλους. Η SEGA, για το νέο επεισόδιο, αποφάσισε να προσθέσει τρεις ακόμα playable χαρακτήρες, τους οποίους ελέγχουμε διαδοχικά. Ο βασικός πυρήνας της σειράς παραμένει αναλλοίωτος, αλλά η εναλλαγή των χαρακτήρων και η σπονδυλωτή φύση της ιστορίας πλήττουν το ρυθμό, την αφήγηση και την ατμόσφαιρα του παιχνιδιού.
Το Yakuza 4 είναι κατώτερο των απαιτήσεων και πιστεύουμε ότι η SEGA πρέπει πια να αποφασίσει να εξελίξει πολλούς τομείς, καθώς η σειρά έχει αρχίσει να κουράζει.Για όσους δεν έχουν παίξει κάποιο από τα προηγούμενα Yakuza, πρέπει να αναφέρουμε ότι η σειρά της SEGA περιέχει μάχες σώμα με σώμα και open world gameplay, με πάρα πολλά mini-games και side quests. Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, το μέγεθος της πόλης του Yakuza 4 δεν έχει καμία σχέση τις πόλεις της σειράς Gran Theft Auto -για παράδειγμα- και, έτσι, δεν έχουμε τη δυνατότητα να επιβιβαζόμαστε σε οχήματα.

Tεχνικός τομέας: ξεπερασμένη μηχανή γραφικών... ξανά
Τα γραφικά μάλλον ήταν το πιο αδύναμο σημείο του Yakuza 3. Στο νέο μέλος της σειράς το aliasing έχει μειωθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό, αλλά τα υπόλοιπα προβλήματα συνεχίζουν να υφίστανται. Τα animation των χαρακτήρων είναι αρκετά απότομα και δίνουν την εντύπωση πως έχουν μεταφερθεί αυτούσια από την προηγούμενη γενιά. Τα textures είναι χαμηλής ανάλυσης και σε ορισμένα σημεία εντελώς "άδεια", με αποτέλεσμα κάποια περιβάλλοντα να φαίνονται μισοτελειωμένα. Όσον αφορά στον ηχητικό τομέα, το αρχικό, ιαπωνικό voice over υπάρχει και βοηθά στη δημιουργία ατμόσφαιρας, ενώ τα μουσικά κομμάτια που έχουν επιλεχθεί είναι κατά κανόνα αδιάφορα.Σύστημα μάχης: Aυτό δεν το έχω ξαναπαίξει;

Το σύστημα μάχης αν και είναι διασκεδαστικό, οι ελάχιστες αλλαγές που έχει σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια της σειράς κάνουν τη γοητεία του να εξανεμιστεί σχετικά γρήγορα. Ένα αρνητικό στοιχείο είναι ο τρόπος που το Yakuza 4 χειρίζεται τις τρεις εναλλαγές playable χαρακτήρα. Κάθε φορά πρέπει να αναβαθμίσουμε το νέο μας χαρακτήρα από την αρχή, αγοράζοντας ξανά πολλές βασικές ικανότητες, τις οποίες είχαμε αγοράσει και για τους προηγούμενους χαρακτήρες. Αυτό το στοιχείο εμποδίζει το σύστημα μάχης να εξελιχθεί όσο χρειάζεται για να κρατήσει το ενδιαφέρον στις, περίπου, 20 ώρες που διαρκεί η περιπέτεια.
Ιστορία, αφήγηση και... fillers

Ατυχώς, ο τρόπος που εξελίσσεται η υπόθεση στο Yakuza 4 είναι πραγματικά πολύ κακός, αφού το παιχνίδι μας αφήνει να παίξουμε αρκετές ώρες με τον Akiyama χωρίς να μας δώσει ούτε ένα στοιχείο για την κεντρική ιστορία. Στην ουσία, μας παρουσιάζει κάποιους χαρακτήρες μέχρι το σημείο που γίνονται μερικές αποκαλύψεις και οι δημιουργοί αποφασίζουν ξαφνικά να μας επιτρέψουν να ελέγξουμε τον επόμενο, αλλάζοντας εντελώς το κλίμα και αφήνοντάς μας με αναπάντητα ερωτήματα, τα οποία θα απαντηθούν πολλές ώρες αργότερα. Είναι προφανές ότι η SEGA αποφάσισε να χρησιμοποιήσει τέσσερις χαρακτήρες, χωρίς να έχει αποφασίσει εξ αρχής πως ακριβώς θα συνδέονται οι ιστορίες αυτών. Το βασικό πρόβλημα, όμως, είναι ότι θέλει να μοιράσει το χρόνο ανάμεσα σε χαρακτήρες που έχουν λίγα πράγματα να προσθέσουν στην κεντρική ιστορία. Έτσι, θεωρήθηκε σωστή η αύξηση του χρόνου συμμετοχής τους με αποστολές εντελώς άσχετες με την κεντρική ιστορία.
Οι αποστολές χωρίς λόγο ύπαρξης, που ανεβάζουν τεχνητά τη διάρκεια του τίτλου (fillers), είναι τόσες πολλές που η πορεία από το σημείο Α στο σημείο Β γίνεται αυτοσκοπός και τελικά όταν φτάσουμε στο στόχο μας... έχουμε ήδη ξεχάσει τι ήταν αυτό που έκανε το χαρακτήρα μας να κατευθυνθεί προς τα εκεί. Αυτό φυσικά οφείλεται και στην ιστορία, η οποία σε μεγάλο μέρος του παιχνιδιού είναι πολύ αδύναμη.

Μάλιστα, για να τηρήσουν τις ισορροπίες χωρίς να βγάζουν τον παίκτη εκτός κλίματος, επιστράτευαν ακόμα και το χιούμορ. Στο τέταρτο παιχνίδι της σειράς οι ισορροπίες δεν μπορούν να κρατηθούν. Όταν μετά από πολλές ώρες παιχνιδιού κάποιος χαρακτήρας -οργισμένος και αποφασισμένος να μάθει την αλήθεια και να εκδικηθεί- αναζητά αλκοόλ για αστέγους ή δέχεται να λάβει μέρος σε μάχες που δεν εξυπηρετούν με κανένα τρόπο την εξέλιξη της ιστορίας, πλήττεται άμεσα η ατμόσφαιρα, η ροή και η πειστικότητα του σεναρίου.

Συμπεράσματα
Το Yakuza 4 δεν είναι κακό παιχνίδι, αλλά δεν μπορεί να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων καθώς η SEGA -για άλλη μία φορά- δεν δίνει καμία σημασία στην εξέλιξη των μηχανισμών του gameplay. Στο Yakuza 3 αυτή η επιλογή μπορούσε να δικαιολογηθεί κάπως, μιας και μιλούσαμε για την πρώτη προσπάθεια της εταιρείας στη παρούσα γενιά. Όμως, τη δεύτερη φορά -και από τη στιγμή που μιλάμε για ένα ετήσιο franchise (σε λίγες μέρες κυκλοφορεί στην Ιαπωνία το Yakuza: Οf the end, ενώ το Yakuza 5 βρίσκεται ήδη υπό ανάπτυξη)- δεν μπορούμε να δικαιολογήσουμε αυτήν την επιλογή.Παρά τη στασιμότητα στους άλλους τομείς, το δυνατό χαρτί της σειράς είναι η υπόθεση και οι χαρακτήρες, στοιχεία που έλαμψαν στο τρίτο μέρος της σειράς. Στο Yakuza 4, από την άλλη, τα πράγματα δεν είναι το ίδιο καλά, αφού παρά την καλή κεντρική ιδέα, η αφήγηση της ιστορίας και οι υπερβολικά πολλές αποστολές χωρίς λόγο ύπαρξης βγάζουν τον παίκτη εκτός κλίματος. Ωστόσο, για τους οπαδούς της σειράς υπάρχουν λόγοι να αγοράσουν το Yakuza 4. Η διάρκεια του νέου επεισοδίου αγγίζει τις 20 ώρες και υπάρχει πλήθος από mini-games και side-quests που μπορούν να κρατήσουν τους παίκτες απασχολημένους για ακόμα περισσότερο. Η ιστορία, παρά τα προβλήματά της, διαθέτει καλές στιγμές και δίνει αρκετά στοιχεία για σημαντικούς χαρακτήρες και το γενικότερο σύμπαν της σειράς. Όμως, αυτά είναι στοιχεία που, πιθανότατα, θα ικανοποιήσουν μόνο τους πιο φανατικούς οπαδούς του ιαπωνικού franchise.
Θετικά
- Μεγάλη ποικιλία από mini games και side quests
- H ιστορία βασίζεται σε μία πολύ καλή ιδέα...
Αρνητικά
- ... η όποια πλήττεται από την κακή αφήγηση
- Υπερβολικά πολλές αποστολές χωρίς καμία ουσία
- Καμία εξέλιξη στο gameplay
- Ξεπερασμένη μηχανή γραφικών
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου